Edremit Güncel Bilgi ve Haber Sitesi

Annemi kaybettiğimde en zor şey, onun yaşadığı evi boşaltmaktı. O eşiği geçmek, eşyalarına dokunmak, nefes aldığı odalara yeniden bakmak… Bana çok zor geldi. Ayaklarım o eve gitmeye varmadı, yüreğim dayanmadı. Kapısından bile geçemedim.  Annem, hayatı boyunca hep paylaşmayı öğütleyen bir kadındı. Vasiyeti üzerine eşyaları ihtiyaç sahiplerine dağıtıldı. Ben ise yıllardır başına bağladığı tülbenti ve tarağını getirmelerini istedim. O tülbenti her yere yanımda taşıyorum, çünkü hâlâ annemin kokusu var üzerinde. Ne zaman koklasam, yanımda beliriyor gibi oluyor. Ellerini saçımda hissediyorum sanki. O an, annemi ne kadar çok özlediğimi anlıyorum. Tarağını ise kızım için saklıyorum. Bir gün büyüdüğünde, ona vereceğim. Annemi ne kadar çok sevdiğini bilmesini, o hatıranın onunla yaşamasını istiyorum. Çünkü biliyorum ki, sevdiklerimiz gider ama hatıraları, anıları hep bizimle kalır. Bugün 8 Mart… Annem, kiremithanelerde taş taşıyarak dört çocuğunu büyütmüş güçlü bir kadındı. Tıpkı onun gibi hayatın yükünü omuzlarında taşıyan, emeğiyle var olan, sevgisiyle ışık saçan kadınlar gibi… Onların fedakârlıkları, sevgileri ve bıraktıkları izler, bize hep yol göstermeye devam edecek. Yolumuzu aydınlatan, bizi biz yapan tüm kadınlara selam olsun! Bu dünyayı güzelleştiren tüm kadınların günü kutlu olsun!

Bugün annemiz Zühre Bazencir’in vefat haberini aldım, içim yanıyor. Peş peşe gelen kayıplar insanın yüreğini dağlıyor. O beni çok severdi, her zaman dualarında yer verirdi. Üvey evlat olduğum halde beni evlatlarından ayırmazdı. Onun sevgisini ve hayır dualarını daima yüreğimde taşıyacağım. Bir anne kaybetmek tarifsiz bir acı… Kardeşim Yusuf ve diğer kardeşlerim, hepimizin başı sağ olsun. Annemiz bugün rahmete gittti ve bugün defnedildi. Taziyesi, Bingöl Mirzan Mahallesi Şehitlik Camii’nde yapılacak. Ne yazık ki yurt dışında olduğum için ne cenazesine ne de taziyesine yetişemiyorum. Bu da acımı daha da derinleştiriyor. Rabbim rahmet eylesin, mekânı cennet olsun…