Edremit Güncel Bilgi ve Haber Sitesi

Bingöl Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü’nde görevli gassallar, hayatını kaybeden insanları son yolculuklarına hazırlıyor. Cenaze işlemleri, 2 kadın ve 2 erkek gassalin çalıştığı Şehir Mezarlığı’ndaki Mezarlıklar Müdürlüğü binasında yapılıyor.

Görevli gassallardan Abdulbasit Kırtay (54), gassallığa 13 yıl önce başladığını belirterek, “Burada göreve başlamadan önce başka bir gassal hoca vardı. O buradan ayrılınca ben onun yerine geçtim ve 13 yıldır da burada gassallık görevini yapıyorum. İşe yeni başladığımda, ilk zamanlar beni çok etkiliyordu. Daha sonra alışınca artık korkum da kalmadı ve bu işe alıştım. İstanbul’dan gelen bir cenaze beni çok etkilemişti. Daha önce bize farklı bakıyorlardı. Son dönemlerde yayınlanan diziden sonra da insanlar zor bir iş yaptığımızı anladılar” ifadelerini kullandı.

‘SADECE BELEDİYE PERSONELİYLE DEFNETTİĞİMİZ ÇOK SAHİPSİZ CENAZE OLDU’

Daha önce aldığı medrese eğitiminin ardından gönüllü olarak kadın cenazelerini yıkayan, 2021 yılından bu yana da Mezarlıklar Müdürlüğü’nde görev yapan Minenur Coşkun, “2021 yılında gassal olarak mesleğe başladım. Başkan Erdal Arıkan Bey tarafından işe alındım. Daha önce gassallıkla ilgili bir medrese eğitimi almıştım. Medrese eğitimimdeki hocamın vesilesiyle gönüllü cenaze yıkamaya başladım. İstanbul'dan belediye hizmetiyle uçağa yükleyip, Bingöl Belediyesi olarak havaalanından alarak, sadece belediye personeliyle yıkayıp, defnettiğimiz çok sayıda sahipsiz cenaze oldu. Belediye Başkanlığı adına, yaşlı ve bakıma muhtaç kişilerin ev temizliği ve bakımıyla ilgili hizmetlerimiz vardı. Bir gün, bir bayanın cenazesinin yıkanması gerektiği söylendi ve ben annemle birlikte o kadının evine giderek hem evini hem de kendi bedenini temizledik” diye konuştu.

‘GASSAL OLARAK TANINMAK, BAŞLANGIÇTA ZORLAYICIYDI’

Son dönemlerde mesleğinin bilinirliğinin arttığını belirten Coşkun, şöyle konuştu:

“Covid-19 süreci, çok sancılı bir dönemdi. Annenin evlattan, evladın anneden kaçtığı bir süreçti. Bu durumu hepimiz derinden hissettik. Covid süreci gerçekten zorlu bir süreçti. Sonrasında depremle karşılaştık. Adıyaman'dan gelen bir cenaze beni çok etkilemişti. O cenazeyi yıkayamamıştım. Dokunmaya kıyamamıştım. Kadının hayat hikayesini dinlediğimde, 3 çocuk annesi bir hanımefendi olduğunu öğrendim. Eşi ve çocuklarıyla birlikte boğularak vefat etmişti. Orada gördüğüm görüntü, anlatılamayacak kadar farklıydı, beni derinden etkiledi. Gassallığın gerçekten yaralarla dolu olduğunu, aile efradının da orada çektiği eziyetleri görmek çok acı veriyor. Her gün insanların sevdiğini defnettiğini görmek, çok zor bir durum. En sevdiklerimden biri olan halamı yıkamak da benim için zorlu bir süreçti. Halam, Bayburt'ta üniversite okuduğum sırada vefat etti. Ona yetişememenin acısını çok çektim. Gassal olmanın bende bıraktığı izlenim, hayatla ilişkili soruları beraberinde getiriyor. Gassal olarak tanınmamak, başlangıçta zorlayıcıydı. Mesleğimizi anlatırken ‘Ben gassalım’ dediğimde, insanlar ‘O nedir?’ diye soruyordu. Gassal dizisinden önce, ‘Ölü yıkıyorum’ dediğimde insanlar tedirgin oluyordu. Ancak diziden sonra, bu meslek biraz normalleşti. Önceden korkulacak bir meslekken, şimdi değer verilen ve hayatın hakikatine açılan bir pencere haline geldi.”